Annelie en Annelie
Door: Annelie
Blijf op de hoogte en volg annelie
13 Februari 2016 | Kenia, Mombassa
De laatste week in Kwale is voorbij gevlogen. Het was heel gezellig samen met Maria in het appartement. Overdag waren we beide druk. Maria in haar schooltje en ik met de laatste werkzaamheden in de bibliotheek en met de laatste lessen Homeopathie. En in de avond kwam Sarah vaak op bezoek, een van de afgestudeerde homeopaten die nog doorstudeert in Community health en Nutricion.
Op zaterdagmiddag zat ons werk erop en zijn Maria en ik nog op bezoek geweest bij de collega docenten. Eerst bij Asia die een vrijstaand huis heeft met man Ali (taxichauffeur) , schoonmoeder, zus, nicht en 2 zoontjes. Daar kregen we een bord bruine bonen te eten en als cadeau een stuk suikerriet.
Vervolgens gingen we naar het huis van Rebecca, waar we een bord rijst kregen en ten slotte bij Elisabeth waar we als toetje een sapje kregen. Als je in Kenia op bezoek gaat doe je eerst je schoenen uit voor je binnen gaat. Dan wordt er vervolgens gekookt. Want bezoekers krijgen altijd wat te eten, hoe arm een gezin ook is.
Een huis is hier vaak een kamertje waar men met het hele gezin woont. Rebecca woont met man en 4 kinderen dus in een hokje van 3 bij 3. Naast een oude versleten bank staat daar dan een oude kast met wat serviesgoed, als er geld is ook een TV en (achter een gordijn) een of twee bedden waar iedereen bij elkaar slaapt. Koken gebeurt buiten of in de regentijd ook in dat hokje van 3 bij 3.
Asia is dus rijk in vergelijking met haar collega’s. Haar man werkt hard als taxichauffeur in Mombasa en daardoor heeft hij voor zijn hele familie een huisje kunnen bouwen. Daar woont nu dus ook zijn moeder, zijn zus met dochter en zijn eigen gezin. Buiten hebben ze een stuk grond met een mangoboom, avocadoboom, suikerriet en wat tomaatjes.
Zondagochtend namen we al om 8 uur afscheid van het personeel in de campus en van Richard, de Engelse homeopaat waar we veel boeiende gesprekken en gezonde vegetarische maaltijden mee gedeeld hebben. Met taxichauffeur Mantano zijn we eerst Ann gaan ophalen zodat Maria haar huis en haar Homeopathische kliniek ook kon bewonderen en zijn we vervolgens naar het grote Coastel overheid ziekenhuis gegaan waar Wincate opnieuw was opgenomen omdat haar dochtertje Annelie geel zag en onder de lamp moest.
Annelie is met een keizersnede geboren en mocht met moeder Wincate na 3 dagen naar huis. Maar moest dus na 2 dagen vanwege geelzien weer terug. In Kenia is er een groot verschil in gezondheidszorg. Heb je geld en zelfs een dure ziektekostenverzekering dan gaan alle deuren van de privé- ziekenhuizen voor je open. Goede verzorging en goed opgeleide artsen staan dan tot je beschikking. Voor de middenstand of nog armere Kenianen zijn er de overheid ziekenhuizen. Waar de zorg in principe gratis is, maar waar de realiteit anders is. Het consult bij een arts is gratis, de medicijnen of behandeling niet. Wincate heeft dus voor haar keizersnede €500,- moeten betalen. Pech dus, want dit is een heel bedrag als je een salaris van €40,- per maand hebt zoals zij. Bovendien heeft ze terwijl ze weeën had nog 48 uur moeten wachten op die keizersnede, want nog vele wachtenden voor haar.
Maar uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen met baby Annelie en haar moeder Wincate. Het is een schattig klein meisje en ik voel me zeer vereerd met mijn naamgenootje. Toen wij er kwamen lag Wincate op een kamertje van 2 bij 2 als enige (vanwege haar keizersnede)in een bed met Annelie. Verder zaten in die kleine bedompte ruimte nog 4 ouderparen die dag en nacht met hun pasgeborene op een stoel zaten. Om beurten mochten de baby’s (waaronder een prematuurtje van amper 2,5 kilo) een uur onder de blauwe lamp of in de couveuse, want van elk was er maar een in dat volle kamertje. Gelukkig is Wincate inmiddels weer thuis met Annelie en gaat het goed met beide.
Maria, Ann en ik zijn vervolgens doorgereden naar onze cottage bij Diani Beach om daar nog 3 dagen te genieten van de rust. Maria en ik hebben ook nog een nacht doorgebracht in een tent in het safaripark Tsavo East. Een geweldige belevenis om zo dicht bij het wild te zitten en vroeg in de ochtend en tegen schemering een gamedrive te maken. We zagen 5 leeuwen, veel olifanten, hyena’s, zebra’s, giraffen en prachtige vogels en antilopen. Die laatsten liepen en lagen overigens ook tussen onze tenten, want daar komen immers geen leeuwen of cheeta’s.
En zo is er dus weer (te) snel een eind gekomen aan 4 weken wonen en werken in Kenia. En moest ik weer afscheid nemen van mijn Keniaanse vrienden. Het waren net als voorgaande jaren prachtige weken met veel nieuwe indrukken en vele vriendschappen. Fijn dat jullie met me mee leefden. Over 1 of 2 jaar hoop ik hier weer te zijn.
Op zaterdagmiddag zat ons werk erop en zijn Maria en ik nog op bezoek geweest bij de collega docenten. Eerst bij Asia die een vrijstaand huis heeft met man Ali (taxichauffeur) , schoonmoeder, zus, nicht en 2 zoontjes. Daar kregen we een bord bruine bonen te eten en als cadeau een stuk suikerriet.
Vervolgens gingen we naar het huis van Rebecca, waar we een bord rijst kregen en ten slotte bij Elisabeth waar we als toetje een sapje kregen. Als je in Kenia op bezoek gaat doe je eerst je schoenen uit voor je binnen gaat. Dan wordt er vervolgens gekookt. Want bezoekers krijgen altijd wat te eten, hoe arm een gezin ook is.
Een huis is hier vaak een kamertje waar men met het hele gezin woont. Rebecca woont met man en 4 kinderen dus in een hokje van 3 bij 3. Naast een oude versleten bank staat daar dan een oude kast met wat serviesgoed, als er geld is ook een TV en (achter een gordijn) een of twee bedden waar iedereen bij elkaar slaapt. Koken gebeurt buiten of in de regentijd ook in dat hokje van 3 bij 3.
Asia is dus rijk in vergelijking met haar collega’s. Haar man werkt hard als taxichauffeur in Mombasa en daardoor heeft hij voor zijn hele familie een huisje kunnen bouwen. Daar woont nu dus ook zijn moeder, zijn zus met dochter en zijn eigen gezin. Buiten hebben ze een stuk grond met een mangoboom, avocadoboom, suikerriet en wat tomaatjes.
Zondagochtend namen we al om 8 uur afscheid van het personeel in de campus en van Richard, de Engelse homeopaat waar we veel boeiende gesprekken en gezonde vegetarische maaltijden mee gedeeld hebben. Met taxichauffeur Mantano zijn we eerst Ann gaan ophalen zodat Maria haar huis en haar Homeopathische kliniek ook kon bewonderen en zijn we vervolgens naar het grote Coastel overheid ziekenhuis gegaan waar Wincate opnieuw was opgenomen omdat haar dochtertje Annelie geel zag en onder de lamp moest.
Annelie is met een keizersnede geboren en mocht met moeder Wincate na 3 dagen naar huis. Maar moest dus na 2 dagen vanwege geelzien weer terug. In Kenia is er een groot verschil in gezondheidszorg. Heb je geld en zelfs een dure ziektekostenverzekering dan gaan alle deuren van de privé- ziekenhuizen voor je open. Goede verzorging en goed opgeleide artsen staan dan tot je beschikking. Voor de middenstand of nog armere Kenianen zijn er de overheid ziekenhuizen. Waar de zorg in principe gratis is, maar waar de realiteit anders is. Het consult bij een arts is gratis, de medicijnen of behandeling niet. Wincate heeft dus voor haar keizersnede €500,- moeten betalen. Pech dus, want dit is een heel bedrag als je een salaris van €40,- per maand hebt zoals zij. Bovendien heeft ze terwijl ze weeën had nog 48 uur moeten wachten op die keizersnede, want nog vele wachtenden voor haar.
Maar uiteindelijk is het toch allemaal goed gekomen met baby Annelie en haar moeder Wincate. Het is een schattig klein meisje en ik voel me zeer vereerd met mijn naamgenootje. Toen wij er kwamen lag Wincate op een kamertje van 2 bij 2 als enige (vanwege haar keizersnede)in een bed met Annelie. Verder zaten in die kleine bedompte ruimte nog 4 ouderparen die dag en nacht met hun pasgeborene op een stoel zaten. Om beurten mochten de baby’s (waaronder een prematuurtje van amper 2,5 kilo) een uur onder de blauwe lamp of in de couveuse, want van elk was er maar een in dat volle kamertje. Gelukkig is Wincate inmiddels weer thuis met Annelie en gaat het goed met beide.
Maria, Ann en ik zijn vervolgens doorgereden naar onze cottage bij Diani Beach om daar nog 3 dagen te genieten van de rust. Maria en ik hebben ook nog een nacht doorgebracht in een tent in het safaripark Tsavo East. Een geweldige belevenis om zo dicht bij het wild te zitten en vroeg in de ochtend en tegen schemering een gamedrive te maken. We zagen 5 leeuwen, veel olifanten, hyena’s, zebra’s, giraffen en prachtige vogels en antilopen. Die laatsten liepen en lagen overigens ook tussen onze tenten, want daar komen immers geen leeuwen of cheeta’s.
En zo is er dus weer (te) snel een eind gekomen aan 4 weken wonen en werken in Kenia. En moest ik weer afscheid nemen van mijn Keniaanse vrienden. Het waren net als voorgaande jaren prachtige weken met veel nieuwe indrukken en vele vriendschappen. Fijn dat jullie met me mee leefden. Over 1 of 2 jaar hoop ik hier weer te zijn.
-
13 Februari 2016 - 19:29
Marianne Lunenburg:
Hoi Annelie,
Met heel veel bewondering en respect heb ik je mooie verslagen gelezen van het bijzondere goede werk en je contacten en vriendschappen in Kenia.
Goede reis terug en tot ziens.
Hartelijke groetjes.
-
13 Februari 2016 - 19:54
Nelly:
Dank voor je beeldende verslagen en mooie foto's.
Fijn en bijzonder, dat je zo ondersteunend en inspirerend kan blijven voor zoveel enthousiaste collega's in Kenia. En op hun beurt inspireren de dames daar ook ons weer!!
En gefeliciteerd met je naamgenootje!!
Goeie reis terug straks. Groet Nelly -
13 Februari 2016 - 20:15
Germen En Janny:
Wat leuk dat je vernoemd bent. Hartelijk gefeliciteerd!! We hebben alles weer gelezen met veel bewondering. Een goede terug reis. Groetjes. -
14 Februari 2016 - 16:34
Kate Van Der Aa:
14 februari 2016
Hallo Annelie,
Overweldigent weer je verslag over je verblijf in Kenya,
Dankvoor je felicitatie voor mijn verjaardag!
Je zult nu wel met een voldaan gevoel op je thuisreis zijn,met mooie herinnering aan je vrienden en
je goede werk voor Kenya,
voor nu hartelijke groeten,
tante Kate -
14 Februari 2016 - 22:47
Antori:
Wat gaat het snel. Weer veel kunnen doen. Samen met je vrienden daar. Super.wat een ander land en ander leven. Het blijft me verbazen hoeveel de mens kan hebben. Pracbtig zo' n naam genoot. Trots op zijn hoor. Goede reis -
15 Februari 2016 - 10:02
Marijke Doffer:
Annelie, weer ontzettend bedankt voor het mogen meebeleven van jouw werk en avonturen in Kenia d.m.v. je verslag en foto's. Roept heerlijke herinneringen op.
Lieve groet, Marijke en John
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
