Monica en Simon

Vanmorgen werd ik wakker met een legertje mieren in mijn bed. Vannacht heeft het blijkbaar even geregend (voor het eerst sinds mijn verblijf hier) en dan komen de mierenlegers uit hun ondergrondse gangen naar boven. Overal mieren, ineens ziet het daar zwart van. In lange colonnes trekken ze op en alles op hun pad wordt meegevoerd. Zie foto van een kakkerlak die door de mieren wordt gedood en naar hun hol gesleept. Gelukkig ben ik te groot om te vervoeren voor ze.

Nadat ik de mieren de weg naar buiten heb gewezen (met afwasmiddel, dan gaan ze een andere kant op) vandaag mijn laatste les in het 2e jaar gehad. De studenten wilden graag dat ik ze liet zien hoe ik een consult afneem en middel uitzoek. Dus een van de studenten (Florence) bood zich aan als patiënt en samen met de klas hebben we in 2 uur een passend homeopathisch middel voor haar gezocht. Daarna afscheid van ze genomen en ze allemaal 10 euro gegeven. Want vorig jaar had ik deze groep en de nu 3e jaars getrakteerd op een dagje strand en de meiden hoopten op een herhaling. Maar omdat de huidige 1e jaars een flinke groep is geworden en er geen vrije dag in het lesschema te vinden was heb ik ze daarin moeten teleurstellen. Met dit geldbedrag kunnen ze nu samen naar het strand, of het voor eten of iets anders uitgeven (Dat laatste zal wel gebeuren vermoed ik, want ze moeten hun eten hier zelf betalen en verzorgen en dat is vaak een grote challenge).

Gisteravond heb ik kennis gemaakt met de nieuwe sponsorstudenten Simon en Monica.Net als Wincate, Caroline en Janice komt Monica uit de omgeving van Embu, een stad in midden Kenia in de buurt van Mount Kenia. Haar ouders zijn kleermakers en ze heeft nog een zusje van 6. Ouders hadden te weinig geld voor haar middelbare schoolopleiding , dus heeft ze 5 jaar lang op kostschool op de secundairy school for girls in Kwale (naast onze compount) gezeten. Dat is een school die is opgezet door het Nederlandse echtpaar Verkaart. M.b.v. sponsorgeld wordt de V.O. opleiding van arme meiden door hun betaald. Op de school zitten 600 meisjes!!
Monica hoorde op school over de opleiding homeopathie en is heel blij dat ze nu hier kan beginnen. Het is een rustige ijverige leerling, open en vriendelijk en toevallig dat ze ook uit Embu komt. Misschien kunnen al die meiden straks samen een kliniek in hun stad starten. Wie weet, maar dat is pas over 1,5 jaar aan de orde.

Simon komt uit Moshi, Tanzania. Hij wordt de eerste Tanzaniaan die een opleiding tot homeopaat gaat volgen. In Tanzania is de homeopathie nog vrijwel onbekend. De enige die in Moshi als homeopaat werken zijn Jeremy Sher met zijn vrouw Camilla. Jeremy is een wereldwijd bekende homeopaat die gratis de arme patiënten van Moshi (voornamelijk Aidspatiënten) behandeld.

AIDS is in hier en in alle Afrikaanse landen een groot probleem. Hoewel de medicijnen in veel landen (o.a. Kenia en Tanzania) gelukkig sinds kort gratis zijn , komen de meeste mensen te laat voor een Aidstest (ze schamen zich voor deze voor hun aan seks gerelateerde ziekte, er rust een taboe op, het woord AIDS wordt hier dan ook niet graag uitgesproken)en is er daardoor al veel schade aan hun lichaam. Daardoor zijn er nu bijv. weer veel TBC patiënten in Kenia terwijl die ziekte bijna was uitgeroeid. Veel mensen sterven hier nu aan Malaria, TBC, longontsteking omdat hun lichaam verzwakt is door de AIDS en de zware medicijnen die ze daarvoor moeten gebruiken. Er zijn ook homeopathische medicijnen tegen AIDS. Jeremy Sherr heeft daar heel goede resultaten mee, daardoor hebben mensen veel minder (of na een tijdje helemaal geen) reguliere zware medicatie meer nodig. Dit is weer een mooi voorbeeld hoe de homeopathie aanvullend op regulier kan werken.

Wil je meer lezen over Aids in Afrika, dan raad ik je aan om het zeer boeiende boek van Stefanie Nolen : 28 verhalen over AIDS, eens te lezen. 28 interviews met slachtoffers, oma’s die 50 kleinkinderen moeten opvoeden omdat hun eigen kinderen aan AIDS zijn gestorven (een hele generatie is hier in de laatste decennia van de vorige eeuw uitgedund door deze vreselijke ziekte), onderzoekers, voorvechters voor gratis medicatie, de verspreiders van Aids door heel Afrika (vrachtwagenchauffeurs en soldaten)etc.

Maar nu even terug naar Simon. Hij is voor een gebroken been door Jeremy in Moshi behandeld (Was gecompliceerd gebroken, het genas heel slecht, dankzij het middel Symphytum kwam alles snel goed) en zo met hem in aanraking gekomen en als tolk voor hem gaan werken. Jeremy heeft hem gestimuleerd om naar Kwale te gaan en homeopaat te worden, maar had geen geld om hem te sponsoren. Dat doen wij nu dus. Simon is een heel aardige, gevoelige jonge man. Toen ik hem en Monica vertelde dat hij een van onze sponsorstudenten werd kreeg hij tranen in de ogen. En toen ik hem en Monica na afloop van ons gesprekje net als Abigail een cadeau van 25 euro gaf konden beiden hun tranen nauwelijks bedwingen. Ik neem zaterdag alle drie de 1e jaars studenten een dagje mee naar beach om ze beter te leren kennen. Dan maak ik meer foto’s van ze.

Om 4uur, na de lessen ben ik met Wincate en Caroline nog een mooie wandeling gaan maken. Op 20 minuten lopen van onze compount ligt een schitterend uitzichtpunt waar je uitkijkt over het natuurreservaat Shimba Hills. De wandeling ernaartoe dwars door de maïsvelden en over woonerven is al een belevenis. Overal weer kinderen die als ze een blanke zien (die zien ze hier niet vaak) hun Engels willen etaleren (bestaat voornamelijk uit het roepen van “how are you”) en op de foto willen. Gelukkig geen olifanten tegengekomen, maar wel veel tekenen van hun strooptochten (omgetrokken palmbomen en kapotte hekken). Veel mensen maken nu in de nacht een vuur om ze weg te houden van hun erf en sommige slapen zelfs met een geweer onder hun kussen. Gelukkig hebben wij hier de askari om ons te beschermen.

Nog 2 nachtjes hier in Kwale en dan nog een weekje met Mieke in een hotel aan de kust en 3 dagen op safari in het Tsavo-east en west. Afscheid nemen doe ik hier nog niet, want samen met Mieke kom ik nog een dagje terug volgende week. Daarover meer in een volgend verslag.